Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008

ΟΙ GUERREROS ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ





ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 04-04-08 ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΩΣ ΤΙΜΗ 200 ΕΥΡΩ ΜΕΤ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ. ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 6946354300 ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΗΣ 6945477709

Σάββατο 29 Μαρτίου 2008

ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΓΑΠΗΣ-ΕΡΩΤΙΚΗ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΛΥΤΕΡΑ






Το παρακάτω μήνυμα φτάνει από χθες στα κινητά των περισσότερων ποδοσφαιριστών του Παναιτωλικού:
«Ισχύει για όσους το λάβουνε και όσους δεν το λάβουνε αυτό το μήνυμα. Η τιμωρία η μεγάλη θα είναι μετά τον αγώνα και θα διαρκέσει όσο κρίνουμε εμείς. Αυτά που γίνανε στα άψυχα θα γίνουνε στα πόδια σας. Και μην σας παραμυθιάζει ο Κωστούλας και ο μπάτσος ο Μπελεβώνης ότι θα σας σώσει. Αν δεν πράξετε έτσι όπως πρέπει αυτή την εβδομάδα θα γίνει η αρχή με έναν από σας για παραδειγματισμό και για να δείτε ότι δεν λέμε λόγια. (Εννοείται ότι όποιος τολμήσει να βάλει γκολ ακόμα και αν χάσετε να γίνει μετανάστης)».
Όλα αυτά τα μηνύματα έχουν αποσταλεί από τον αριθμό 6948531480


ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑZΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΙΠΛΟ ΡΕ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΕ ΜΟΥ......


Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008

ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ-ΘΥΕΛΛΑ ΠΑΤΡΩΝ 2-0





ΝΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟ ΜΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΘΥΕΛΛΑ ΠΑΤΡΩΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΒΑΘΜΟΥΣ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ... ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΑΥΤΗ Η ΝΙΚΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΠΛΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ..


ΔΙΠΛΟ ΜΕΣ......... ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΕ!!!!!!!!!

Τρίτη 25 Μαρτίου 2008

ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΜΠΟΥΣΙΝΑΚΗ







Μπουσινάκης: Σέβομαι τους φιλάθλους του Παναιτωλικού και προσπαθώ για το καλύτερο
Σχετικά με όσα έγιναν στο αεροδρόμιο κατά την άφιξη του Παναιτωλικού στην Αθήνα και τις διαμαρτυρίες των φιλάθλων για την συμπεριφορά του Μπουσινάκη ο ποδοσφαιριστής του Παναιτωλικού δήλωσε: « Κούνησα το κεφάλι μου στενοχωρημένος από την φραστική επίθεση ενός φιλάθλου. Δεν μίλησα καθόλου, ούτε ειρωνεύτηκα. Αν οι φίλαθλοι που βρέθηκαν στο αεροδρόμιο κατάλαβαν κάτι διαφορετικό ζητώ συγνώμη. Σέβομαι την ομάδα μου και τους φιλάθλους της και προσπαθώ για το καλύτερο με όλες μου τις δυνάμεις γιατί το αξίζουν.»




ΤΟ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΠΛΕΟΝ ΜΕΤΑ ΠΟ ΑΥΤΟ.

ΣΤΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΟΛΟΙ ΕΙΔΑΜΕ ΤΙ ΕΓΙΝΕ.. ΟΥΤΕ ΕΒΡΙΣΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΟΥΤΕ ΓΙΝΑΝΕ ΑΚΡΟΤΗΤΕΣ. ΕΜΕΙΣ ΟΙ GUERREROS ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΚΙΝΟΥΜΑΣΤΕ ΓΕΝΙΚΑ. ΤΕΤΟΙΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΜΑΣ.


Δευτέρα 24 Μαρτίου 2008

ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ






ΠΑΡΤΕ ΘΕΣΗ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΤΗΝ ΕΙΡΩΝΙΑ ΤΟΥ ΜΠΟΥΣΙΝΑΚΗ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΑΘΛΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΥ ΣΤΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ.. ΑΠΑΙΤΟΥΜΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟ.. ΔΕΝ ΜΙΛΗΣΕ Ο ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΑΞΕΙ ΧΡΟΝΙΑ ΜΠΑΛΑ ΚΑΙ ΜΙΛΗΣΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΠΟΥΣΙΝΑΚΗΣ...

Παρασκευή 21 Μαρτίου 2008

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ





ΕΜΕΙΣ ΟΙ GUERREROS ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΓΗΠΕΔΑ ΓΙΑΥΤΟ ΣΑΣ ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΙΣ FARE (Football Against Racism in Europe) ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΣ.



FARE wants to see the 'beautiful game' played without the cancer of racism. We believe the colour of a player or fan and from where he or she originates does not matter. Unfortunately, at all levels of the game, from amateur to international, there are still incidents of racism. These can take the form of abuse directed at a 'foreign' player to the mass 'monkey' chants of supporters. FARE believes such behaviour, on and off the field, is unacceptable and unwanted by the majority of fans and players. Football is the biggest sport in the world and belongs to us all. It should be the right of every person to play, watch and discuss freely, without fear. Football Against Racism in Europe - FARE - will fight through football all forms of discrimination in football: in the stadium, on the pitch, in the changing room, at the training ground, in the office and classroom; by fans, players, managers, coaches, administrators or educators. Therefore in February 1999, on the initiative of supporters groups from different regions of Europe a meeting, which included football associations and players unions, was held in Vienna to develop a common strategy and policy against racism and xenophobia. Out of this emerged Football against Racism in Europe (FARE) - a network of organisations from 13 European countries - and a plan of action. The FARE network dedicated itself to fight racism and xenophobia in football across Europe. Through co-ordinated action and common effort, at local and national level, we will bring together all those interested in combating discrimination in football.
ΤΟ ΜΕΤΑΦΡΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΣΑΣ ΤΟ ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
'' FARE θέλει να δει το "όμορφο παιχνίδι" που παίζεται χωρίς τον καρκίνο του ρατσισμού. Πιστεύουμε το χρώμα ενός παιχτη ή ενός φιλαθλου και από όπου προερχεται δεν πειράζει. Δυστυχώς, σε όλα τα επίπεδα του παιχνιδιού, από τον ερασιτέχνικο εως σε διεθνή, υπάρχουν ακόμα γεγονότα του ρατσισμού. Αυτοί μπορούν να λάβουν τη μορφή κατάχρησης που κατευθύνεται σε έναν "ξένο" παιχτη στα άσματα μαζικών "πιθήκων" των υποστηρικτών. Η FARE θεωρεί τέτοιες συμπεριφορες, και από παιχτες , απαράδεκτες και ανεπιθύμητες από πλειοψηφία φιλαθλων και παιχτων. Το ποδόσφαιρο είναι ο μεγαλύτερος αθλητισμός στον κόσμο και ανήκει σε μας όλους. Πρέπει να είναι το δικαίωμα κάθε προσώπου να παίξει, να παρακολουθησει και να συζητήσει ελεύθερα, χωρίς φόβο. Το ποδόσφαιρο κατά του ρατσισμού στην Ευρώπη - FARE - θα παλεψει μέσω του ποδοσφαίρου όλες τις μορφές διάκρισης στο ποδόσφαιρο: στο στάδιο, στον αγωνιστικο χωρο, στα αποδυτηρια, στο γραφείο, απο τους φιλαθλους, παιχτες τους προπονητές, τους διοικητές ή τους εκπαιδευτικούς. Επομένως τον Φεβρουάριο του 1999, κατόπιν πρωτοβουλίας των ομάδων υποστηρικτών από τις διαφορετικές περιοχές της Ευρώπης μια συνεδρίαση, που περιέλαβε τις ενώσεις ποδοσφαίρου και τις ενώσεις παιχτων, πραγματοποιήθηκε στη Βιέννη για να αναπτύξει μια κοινη στρατηγική και μια πολιτική κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Από αυτό το ποδόσφαιρο κατά του ρατσισμού στην Ευρώπη (FARE) - ένα δίκτυο των οργανώσεων από 13 ευρωπαϊκές χώρες - και ένα σχέδιο δράσης. Το δίκτυο FARE αφιερώθηκε για να παλεψει το ρατσισμό και την ξενοφοβία στο ποδόσφαιρο σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μέσω της συντονισμένης δράσης και της κοινής προσπάθειας, σε τοπικό και εθνικό επίπεδο, θα συγκεντρώσουμε όλους εκείνους τους ενδιαφερόμενους στην καταπολέμηση της διάκρισης στο ποδόσφαιρο.''

Πέμπτη 20 Μαρτίου 2008

ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΚΗ ΓΕΡΟΝΤΟΠΟΥΛΟΥ





ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΓΕΡΟΝΤΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΝΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ.
ΑΠΟΡΟΥΜΕ ΠΩΣ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΑΝ ΚΑΘΟΛΟΥ ΜΕ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΘΕΜΑ.

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ.



Ερώτηση του Βουλευτή Έβρου της Ν.Δ. Άκη Γεροντόπουλου για την μαφιόζική επίθεση σε βάρος του Παναιτωλικού Από koinotonaitolon.blogspot.comΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥΜε αφορμή τη «μαφιόζικου» τύπου επίθεση πριν δέκα(10) ημέρες, με βόμβες μολότοφ και με πυροβόλα όπλα σε βάρος ποδοσφαιρικής ομάδας, την παραμονή αγώνα της Γ’ Εθνικής, ο βουλευτής Έβρου Κυριάκος Γεροντόπουλος κατέθεσε ερώτηση προς τους Υπουργούς Εσωτερικών, Δικαιοσύνης και Αθλητισμού.Στην ερώτησή του, μεταξύ των άλλων, ο κύριος Γεροντόπουλος ανέφερε τα εξής:«…Στις ημέρες που μεσολάβησαν υποθέτουμε πως έγιναν από τις αρμόδιες Κρατικές Αρχές τα δέοντα, ώστε να βρεθούν οι ένοχοι της δολοφονικής αυτής ενέργειας. Μια εγκληματική επίθεση, που δυστυχώς αποτελεί έναν μικρό κρίκο της τεράστιας αλυσίδας βίας που απειλεί, σχεδόν καθημερινά, τον Ελληνικό Αθλητισμό, με κορυφαίο γεγονός τη δολοφονία του φιλάθλου, πριν ένα χρόνο περίπου, σε αγώνα βόλεϊ γυναικών!!!Με έκπληξη διαπιστώνουμε πως δέκα(10) μέρες μετά δεν υπάρχει ούτε ένα πόρισμα ή σύλληψη για τα γεγονότα της Γλυφάδας.Ελπίζουμε να μην επικρατήσει η άποψη «αφού δεν υπήρχε νεκρός, η υπόθεση να πάει στο αρχείο…», κάτι που φαίνεται να κυκλοφορεί μεταξύ κάποιων μελών της «ανεξάρτητης», «αρμόδιας» ποδοσφαιρικής αρχής. Ερωτώνται οι κύριοι Υπουργοί:α) σε ποιο σημείο βρίσκεται η έρευνα για τα γεγονότα που θυμίζουν μεθόδους Καμόρας.β) θεωρούν ότι εφαρμόζονται οι νόμοι εντός και εκτός γηπέδων για την καταπολέμηση της βίας.γ) πώς σκοπεύουν να επιτηρήσουν την ομαλή διεξαγωγή των αγώνων, τώρα που τα πρωταθλήματα μπαίνουν στην κρισιμότερη τελική τους φάση. Αλεξανδρούπολη 18/03/2008Ο Ερωτών ΒουλευτήςΚυριάκος Γεροντόπουλος

Τετάρτη 12 Μαρτίου 2008

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ- ΜΑΖΙ ΤΟ ΝΕΟ ΣΗΜΑ ΜΑΣ
















ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Σ.Φ.Π. ΑΘΗΝΩΝ GUERREROS


Δεν σχολιάζουμε καθόλου την αθλητική κυριακή την μακροβιότερη εκπομπή στην ελληνική τηλεόραση ο κόσμος βγάζει τα συμπεράσματα του.
Δεν σπατάλησε ούτε δευτερόλεπτο να πει για τα γεγονότα σε βάρος της Αποστολής του Παναιτωλικού παρόλο που στους καλεσμένους της ήταν και ένας παλαίμαχος αγρινιώτης ποδοσφαιριστής. Περίεργη σιωπή απ όλους.
Καταδικάζουμε τα απαράδεκτα γεγονότα, την δολοφονική επίθεση στην Αποστολή του Παναιτωλικού μας.
Δεχόμαστε πόλεμο από παντού, προσπαθούν με όποιον τρόπο, με όποιο μέσο διαθέτουν (σφαίρες μολότοφ διαιτησία) να κρατήσουν τον Παναιτωλικό μας στην Γ΄ εθνική.
Για πολλούς φαίνεται να είναι κακό μια ομάδα με 8000 χιλιάδες κόσμο κάθε κυριακή εντός έδρας και πολλές φορές χιλιάδες κόσμου εκτός να ανέβει στην Α΄ εθνική.
Ίσως να μην εξυπηρετεί κάποια συμφέροντα.
Σίγουρα δεν θα το καταφέρουν από τη στιγμή που είμαστε ενωμένοι.
Αδέλφια παναιτωλικοί στηρίζουμε όλοι την ομάδα γιατί εμάς καθρέφτης είναι το γήπεδο.

Τρίτη 11 Μαρτίου 2008

???????????????




ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ





Είναι απαράδεκτα να συμβαίνουν αυτά στην Ελλάδα του 2008 και ειδικότερα στο ελληνικό ποδόσφαιρο που θέλει να λέγεται σύγχρονο.
Δυστυχώς ακόμη τις τύχες του ποδοσφαίρου μας τις ορίζουν μη υγιείς στοιχεία άνθρωποι που κινούνται στο παρασκήνιο.
Εμείς σαν GUERREROS καταδικάζουμε αυτή την εγκληματική ενέργεια και ελπίζουμε να βρεθούν άμεσα οι ένοχοι.
Θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε την ομάδα τον νέο προπονητή και θα σταθούμε δίπλα τους σε κάθε δύσκολη στιγμή.
Αυτό που ταιριάζει στην περίσταση είναι ένας στίχος του Μιχάλη κατσαρού: Η θα γονατίσουμε η θα χτίσουμε πύργο ατίθασο απέναντι τους..

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΑΔΕΡΦΙΑ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ...

82 ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΑΠΗΣ-ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ




Είναι σε όλους γνωστό πως ο Παναιτωλικός είναι μια από τις ενδοξότερες και ιστορικότερες ομάδες της Ελλάδος. Φέτος είναι μια ξεχωριστή στιγμή για το σύλλογο μιας και συμπληρώνει τα 82 χρόνια ζωής, προσφοράς και δράσης. Μέσα σε αυτά τα χρόνια το Αγρίνιο κατάφερε να αναδειχθεί και ο Παναιτωλικός έγινε ο αδιαπραγμάτευτος πρεσβευτής του νομού μας. Η ιστορία του Παναιτωλικού ξεκινά στις 9 Μαρτίου του 1926. Μια ομάδα ανθρώπων του πνεύματος, ανήσυχοι και ενεργοί πολίτες της πόλη, προχωρούν σε κάτι πρωτόγνωρο. Θέλοντας να συνδυάσουν τη μόρφωση με τον αθλητισμό ιδρύουν το Γυμναστικό Φιλεκπαιδευτικό Σύλλογο «ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ» με σκοπό «Την ανάπτυξιν και έντασιν γυμναστικού και αγωνιστικού φρονήματος, την ηθικήν επίβλεψιν και τη δυνατήν μετασχολικήν εκπαίδευσιν των ανηλίκων, δια παιδονομίας και εσπερινών ή Κυριακών σχολών». Ένας στόχος που φάνταζε ανεδαφικός εξελίχτηκε σε ένα μοναδικό φαινόμενο για τον ελληνικό αθλητισμό. Η ιδέα να παρέχεται μόρφωση στα άπορα παιδιά της Αιτ/νίας μέσω των νυχτερινών σχολών κάνει το όνομα του συλλόγου συνώνυμο με τις ιδέες της κοινωνικής αλληλεγγύης, της εκπαιδευτικής και πολιτιστικής αναβάθμισης. Εκατοντάδες φτωχόπαιδα μάθανε γράμματα υπό το φως της ασετιλίνης σταδιοδρομώντας υπερήφανα στην κοινωνία. Δεκάδες αθλητές του Παναιτωλικού τίμησαν τη φανέλα με το εθνόσημο αλλά και μεγάλων συλλόγων της χώρας.
Στην προπολεμική περίοδο τέθηκαν οι βάσεις για την καλύτερη οργάνωση και δράση του συλλόγου. Κύριο μέλημα του Διοικητικού Συμβουλίου ήταν η στέγαση. Έτσι στις 16 Ιουλίου 1926 ο Παναιτωλικός αποκτά το δικό του σπίτι στο αλλοτινό ελαιοστάσιο Βελή, θέση στην οποία στεγάζεται μέχρι σήμερα το γήπεδό του. Είναι η εποχή της αθωότητας και ολοένα και περισσότερα ντόπια παιδιά ποθούν να φορέσουν την κυανοκίτρινη φανέλα, να ματώσουν γι΄ αυτήν, έχοντας ως μοναδικό όφελος το χειροκρότημα του κόσμου. Διοργανώνονται αρκετά φιλικά παιχνίδια με ομάδες γειτονικών περιοχών και κάθε παιχνίδι αποτελεί μια τοπική γιορτή. Αξιοσημείωτα είναι τα παιχνίδια με την Παναχαϊκή που αποτελούσε την «αιώνια» αντίπαλο του Παναιτωλικού στα πλαίσια του περιφερειακού πρωταθλήματος Ελλάδας. Επίσης εκτός του ποδοσφαιρικού τμήματος οργανώνεται και τμήμα κλασσικού αθλητισμού, καθώς και τμήμα βόλεϊ-μπολ, ανδρών και γυναικών. Η πολύπλευρη δράση του συλλόγου όμως σταματά απότομα την περίοδο της κατοχής. Από τις 23 Σεπτεμβρίου 1940 έως τις 5 Μαρτίου 1945 ότι έγινε στο γήπεδο του Παναιτωλικού δεν ήταν του συλλόγου. Πολλοί αθλητές του Παναιτωλικού πολέμησαν ηρωικά για την πατρίδα και τη λευτεριά. Δυο μάλιστα από αυτούς δεν ξαναγύρισαν: οι Κώστας Καμζέλης και Πάνος Αλεξάς.
Στη δεκαετία του 1950 το Αγρινιώτικο κοινό απόλαυσε μια ομάδα με περίσσια ποδοσφαιρική ποιότητα, αλλά και ήθος. Διακρίσεις σαν τη συμμετοχή στην τελική φάση (6άδα) του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος το 1954-55 αλλά και την κατοχύρωση θέσης στην ενιαία Β΄ Εθνική αποτελούν ακόμη και σήμερα στιγμές νοσταλγίας και συγκίνησης. Είναι κοινή διαπίστωση πως εκείνη η ομάδα δεν βρήκε, αγωνιστικά τουλάχιστον, τη δικαίωση που της άξιζε. Το κατεστημένο του ελληνικού ποδοσφαίρου σε συνδυασμό με διοικητικά προβλήματα καθήλωσαν τον Παναιτωλικό σε επίπεδα κατώτερα των πραγματικών του δυνατοτήτων. Η δεκαετία του ΄60 βρίσκει τον Παναιτωλικό στη Β΄ Εθνική. Αποτελεί μια από τις πιο ισχυρές ομάδες και πάντοτε πλαισιώνει τις πρώτες θέσεις του βαθμολογικού πίνακα. Ο Παναιτωλικός γίνεται το αντίδοτο στην φτώχεια, την ανέχεια και τη μιζέρια. Η συμπαράσταση του κόσμου άγγιζε τα όρια της υστερίας και το γήπεδο στέναζε από τους χιλιάδες οπαδούς του που κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες υποστήριζαν την ομάδα. Έναν κόσμο που όλη η ποδοσφαιρική Ελλάδα τον περιβάλλει με δέος και σεβασμό. Σε αντίθεση με την αγωνιστική πρόοδο της ομάδας, το φιλεκπαιδευτικό έργο του συλλόγου διακόπτεται βίαια. Η δικτατορία του 1967 αποφασίζει το κλείσιμο των νυχτερινών σχολών. Σε μια εποχή που ξεχείλιζε η βαρβαρότητα της κρατικής εξουσίας και η ασημαντότητα ο Παναιτωλικός ενοχλούσε με το εκπαιδευτικό και πολιτιστικό του έργο.
Στη δεκαετία του 1970 ο Παναιτωλικός πραγματοποιεί την υπέρβαση. Μετά από μια εντυπωσιακή πορεία στο μαραθώνιο της Β΄ Εθνικής την περίοδο του 1974-75 στέφεται πρωταθλητής και κερδίζει πανάξια την άνοδο στην Α΄ Εθνική. Στα σαλόνια του ελληνικού ποδοσφαίρου παρέμεινε για 2 συνεχόμενες χρονιές. Η πορεία της ομάδας στη Α΄ Εθνική είναι μέτρια και ύστερα από διοικητικές και οικονομικές αρρυθμίες υποβιβάζεται στην Β΄ Εθνική το 1977. Στους περισσότερους φιλάθλους βέβαια καταγράφεται ως ιστορικής αξίας γεγονός η υπόθεση με το διαιτητή Ράμμο και την ανεκδιήγητη διαιτησία του στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ που σαν αποτέλεσμα είχε να προπηλακιστεί άγρια από οπαδούς του Παναιτωλικού. Η ιστορία αυτή αποτέλεσε και αποτελεί την πιο μελανή σελίδα στην ιστορία του Παναιτωλικού. Η δεκαετία του 1980 βρίσκει τον Παναιτωλικό στη γνώριμή του Β΄ Εθνική.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει αφήσει το ρομαντισμό και έχει βαπτιστεί επαγγελματικό. Η ομάδα του Αγρινίου συναντά δυσκολίες να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα αλλά έχοντας τη συμπαράσταση του κόσμου πραγματοποιεί αξιόλογες εμφανίσεις. Οι οικονομικές δυσκολίες στη συντήρησης της ομάδας οδηγούν το 1988 τον Παναιτωλικό στη Δ΄ Εθνική. Η αγωνιστική πτώση απογοητεύει πολλούς για την αδυναμία να ξεφύγει από το τέλμα. Όμως και σε αυτήν την περίοδο ο κόσμος του Παναιτωλικού ήταν δίπλα στην ομάδα. Φθάνει να θυμηθούμε το παιχνίδι με την Α.Ε.Μεσολογγίου στο οποίο κόπηκαν 10.000 εισιτήρια κάνοντας τις αθηναϊκές αθλητικές εφημερίδες να γράφουν διθυράμβους για τον κόσμο του Αγρινίου.
Στο πρώτο μισό της δεκαετίας του 1990 ο Παναιτωλικός αγωνίζεται στη Γ΄ Εθνική εκτός της περιόδου ΄92-΄93 που αγωνίστηκε στη Β΄ Εθνική. Το 1993 αναγκάζεται λόγω έργων στη φυσική του έδρα να αγωνίζεται στο Δ.Α.Κ. Αγρινίου. Η «εξορία» αυτή σε συνδυασμό με διοικητικά προβλήματα αποδιοργανώνει τους φιλάθλους. Μπορεί να υπήρχε μια συνεπής παρουσία του κόσμου αλλά ο παλμός είχε χαθεί. Το 1995 ο Παναιτωλικός επιστρέφει στη φυσική του έδρα. Όλα δείχνουν πως κάτι καινούργιο γεννιέται. Η ομάδα αποκτά σταθερή διοίκηση, καλούς παίκτες και ένας άνεμος αισιοδοξίας πνέει στο Αγρίνιο. Το τέλος της περιόδου βρίσκει τον Παναιτωλικό πρωταθλητή και η Β΄ Εθνική τον περιμένει ξανά. Στη Β΄ Εθνική το 1996-97 η ομάδα προχωρά από νίκη σε νίκη προσφέροντας ένα ντελίριο ενθουσιασμού στους φιλάθλους. Στο γήπεδο δεν πέφτει καρφίτσα, ιαχές και συνθήματα δονούν την ατμόσφαιρα ενώ δεκάδες πανό κοσμούν τα κάγκελα. Η χρονιά όμως τελειώνει με την ταπείνωση του παιχνιδιού στο Άργος. Στους περισσότερους είναι γνωστά τα γεγονότα γι΄ αυτό δεν θα επεκταθούμε. Άλλωστε η ιστορία έχει καταγράψει τους υπαίτιους της ντροπής. Στις επόμενες περιόδους 1998-2004 ο Παναιτωλικός παίρνει τον κατήφορο. Απουσιάζει ο ενθουσιασμός και το κίνητρο. Έτσι ύστερα από την ακμή έρχεται η παρακμή. Ο Παναιτωλικός πέφτει στη Δ΄ Εθνική και όλα φαντάζουν δυσοίωνα για τον ιστορικό σύλλογο.
80 χρόνια μετά, πολλά πράγματα έχουν αλλάξει. Εκτός από την αγάπη των απανταχού Αγρινιωτών και Αιτωλοακαρνάνων για την ομάδα με τα κυανοκίτρινα. Από το περασμένο καλοκαίρι ο σύλλογος άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία του, αφήνοντας οριστικά πίσω του τους πρόσφατους εφιάλτες.
Απόκτησε νέα διοίκηση με σταθερότητα και όραμα. Η ιδέα του Παναιτωλικού ήταν, είναι και θα είναι πάντα εδώ ζωντανή, παρακαταθήκη για όλους μας. Τα 82 χρόνια αθλητικής-κοινωνικής - πολιτικής προσφοράς του Παναιτωλικού είναι στο χέρι μας να τα αναδείξουμε. ΜΗ ΛΕΙΨΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ.

Πέμπτη 6 Μαρτίου 2008

ΠΑΝΑΧΑΙΚΗ-ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ 1-1







Περίπου 2500 οπαδοί στάθηκαν στο πλευρό της ομάδας...